{like}
Rozmowa z Dariuszem Garlejem, pracownikiem Ośrodka Dziedzictwa Kulturowego i Tradycji Rolnej Ponidzia w Chrobrzu. Okazją do rozmowy była okrągła rocznica powołania do życia chroberskiego "ośrodka". Zapraszam do ciekawej lektury.

Tego dnia nie świętowaliśmy, ale wkrótce zorganizujemy spotkanie jubileuszowe.

 

Początki ośrodka sięgają 2004 roku. 9 maja w chroberskim pałacu Wielopolskich odbył się zjazd partyzantów Republiki Pińczowskiej oraz otwarcie Izby Pamięci będące centralnymi uroczystościami obchodów Roku Republiki Pińczowskiej. Inicjatorem wydarzeń był ówczesny starosta pińczowski, Andrzej Kozera. W pałacu, w którym wówczas uczyła się jeszcze młodzież Zespołu Szkół Rolniczych utworzono powiatową instytucję kultury o nazwie Samorządowy Ośrodek Dziedzictwa Kulturowego Ponidzia. 

 

W następnych latach, w salach opuszczanych przez uczniów (przenosili się do innego budynku) powstawały kolejne wystawy, nad którymi pieczę sprawował poeta Adam Ochwanowski oraz historyczka Mirosława Nowak wraz z grupą współpracowników, stażystów i wolontariuszy. Kilka lat później plany samorządu się zmieniły. Powiat po nieudanej próbie sprzedania pałacu przekazał go szkole rolniczej, która wówczas przechodziła pod skrzydła Ministerstwa Rolnictwa. Ośrodek utracił status instytucji kultury, bo szkoły prowadzić takowej nie mogły. Jako szkolna izba tradycji, bez budżetu oraz odpowiedniego statusu pałac nie miał możliwości rozwoju. Aby uzyskać osobność prawną, pracownicy ośrodka (Adam Ochwanowski i Dariusz Garlej) założyli stowarzyszenie o nazwie „Ośrodek Kulturalno-Historyczny BELDONEK – Pałac Wielopolskich w Chrobrzu”, które przejęło merytoryczną opiekę nad dotychczasowym ośrodkiem. W szeregach stowarzyszenia znaleźli się pasjonaci historii, eksploratorzy, animatorzy kultury, kolekcjonerzy, archeolodzy, artyści, przewodnicy turystyczni, nauczyciele i dziennikarze. Zarząd nad nieruchomością pozostał nadal w gestii Zespołu Szkół Rolniczych.

 

Oryginalność stowarzyszenia zaczyna się już w nazwie. Beldonek, bohater powieści urodzonego na Ponidziu Adolfa Dygasińskiego, to chłopiec ciekawy świata, niesamowicie utalentowany, trochę nie pasujący do czasów, w jakich przyszło mu żyć. Od kilku lat Beldonek mieszka w Chrobrzu, jego postać znajduje się w Panteonie Rzeźby w Drewnie, tuż obok pałacu. 

Nasza działalność nie ogranicza się tylko do udostępniania wystaw. Wydajemy książki i czasopisma, organizujemy koncerty, spotkania autorskie, plenery artystyczne, konkursy, akcje poszukiwawcze, pikniki strzeleckie, spływy rzeczne, chronimy stare figurki i kapliczki. Zawsze staramy się, aby nasze działania zawierały nowatorskie elementy, dzięki temu cieszą się większym zainteresowaniem.

Około 60 tysięcy osób. W przeważającej części były to wycieczki szkolne oraz kuracjusze z pobliskich uzdrowisk. W ostatnich latach obserwujemy jednak zmianę proporcji - przybywa turystów indywidualnych, rodzin z dziećmi, rowerzystów, kajakarzy, którzy aktywnie wypoczywają na Ponidziu. 

Przede wszystkim na słabe oznakowanie terenu oraz kiepską infrastrukturę turystyczną. Całe szczęście z tym na Ponidziu jest coraz lepiej, dzięki dotacjom unijnym rozwijają się gospodarstwa agroturystyczne, powstają wypożyczalnie rowerów, kajaków, szlaki rowerowe i wodne.  W samym pałacu najbardziej brakuje turystom restauracji lub przynajmniej kawiarni.    

 

 

Oczywiście. Przede wszystkim najbliżsi sąsiedzi oraz członkowie UE, choć trafiają do nas także goście z dalszych stron świata, takich jak Australia, USA, Kanada, Izrael.

 

Przede wszystkim odwiedzają rodziny lub odbywają kuracje. Sporo też studentów uczestniczących w wymianach międzynarodowych oraz mieszkańców miast partnerskich Pińczowa, Kazimierzy Wielkiej czy Buska-Zdroju.

 

Wcześniej, jako część szkoły, nie mogliśmy ich po prostu sprzedawać. Przed wakacjami będą wprowadzone drobne opłaty w formie biletu – cegiełki na rozwój ośrodka.

 

 

 

Rozmawiał: Paweł, 
Zdjęcia: lilka, pinczow.com, D.Garlej, palac.chroberz.info